Tasavvuf Nedir? Terimleri, Kavramları Nelerdir

Tasavvuf Nedir ?

Tasavvuf, Arapça kökenli bir kelime olup evren, Allah ve beşeri ilişkileri anlamlandırmaya ve açıklanmaya çalışan, evrenin oluşumunu yaratılanla yaratanın bir olduğunu açıklamaya çalışan bir felsefi düşüncedir.

Kalbin temizliğine , günah işlemekten kaçınmayı, dünyasal işleri pek önemsemekte ve bunlardan uzak durarak Allah’a yakın olmaktır. Tasavvuf en kısa ifadesiyle ahlak felsefedir, gönül güzelliği ve ruh temizliğidir. Tasavvufa Allah’a daha yakın olabilmek için ve aşık olmak için sonsuz yol vardır. Tasavvuf amacı bellidir; iyi bir mümin olmaktır ve bunun için kullanılan yollarda farklıdır. İnsanın her şeyiyle, hem dışıyla, hem de içiyle yaradan ile olan bağlantısını kurmasıdır. Tasavvuf; her dînin veya her felsefî düşünceye göre ideale doğru ilerleyiş esâsına dayanır. Tasavvuf aynı zamanda sosyal bir olaydır. Bu yüzden onu fikren ve biçimsel bir tarzda düşünmek lâzımdır. Allah’a kul olmanın gerçekleşmesi “mânevi yolculuk” ile mümkün olabilmektedir. Mânevî olgunluğa ulaşmak için bazı kurallara uymak şarttır.İnsanlar yöntemlerine göre,yaratılıştan gelen yapılarına ve karakterlerine göre 3 yönteme ayrılmaktadır.

Tasavvuf terimine göre bu yöntemler ;

Tarik-i-Ahyâr
Tarik-i- Ebrâr
Tarik-i-Şuttâr

Tarik-i-Ahyar; Namaz, oruç, Kur’ân okumak , hac, nefisle yapılan mücadele gibi ibadetlere devamlılık meydana getiren bir ruhsal yolculuk şeklidir. Bu yolda olanların amaca ulaşmaları diğerlerine oranla uzundur.

Tarik-i- Ebrâr; Din için savaşan ve nefsinin istediklerini yapmayan ve nefsine sahip olanların yoludur.Dinin beğenmediği huyları , güzel ahlaka dönüştürmek için çalışıp çabalayan ve bunun için din düşmanlarına karşı koymaktır.

Tarik-i-Şuttâr; Çok isteyip, arzu edip , Allah’ı anma , düşünme ve şükür etme yoludur. Bu yolun tasavvuf yolcusu nefsini temize çıkartıp ve ruhu temizlemek ile meşgul olur. Bu yolun şekli “usûl-i aşere” (on usûl) tarzındadır. Bu on temele uyan mü’min (yolcu) vasıl olur,ulaşır. Bu on esas kısaca şunlardır.

Tevbe: Ölmeden önce ölmektir.

Zühd: Ölüm anında Dünya ve içindeki insanlara yüz çevirmek.

Tevekkül: Gerekeni yaptıktan sonra geri kalanını Allah’a bırakmak.

Kanaat: Helal ile yetinip harama göz dikmeyerek kısmetinden fazlasına göz dikmemek.

Uzlet: Ölüm zamanında kişinin bir köşeye çekilmesidir.

Allah’a teveccüh: Allah tan başka herkese yüz çevirmek.

Sabır: Kişinin ölüm anından nefsini mücadele vermeden dayanarak terk etmesi.

Rıza: Nefsini kendi isteği ile terk etmesi.

Zikir: Allah’ın isminin art arta tekrarlanması.

Murâkabe: Güç ve kudretin sadece Allah’ a ait olduğuna inanılması.

Tasavvuf tarihi hakkında detaylı bilgi için PDF Dosyası tıkla görüntüle.